Loading...
Courts, science and climate justice: Examining the role of GHG reduction data in systemic mitigation climate cases
de Augustinis,Juliana
de Augustinis,Juliana
Abstract
Climate change is one of the most urgent challenges of our time, and governments around the world are being taken to court by civil society organisations and individuals for not doing enough to reduce greenhouse gas (GHG) emissions. In many of these lawsuits, petitioners rely on climate science, such as reports from the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), to show what mitigation is needed. This research investigates how courts in 14 countries have used, understood, or ignored scientific information about GHG reduction in climate cases challenging mitigation policies. It asks: Do courts rely on this science when making decisions? What tools do they use to assess complex evidence? And do judicial references to science about mitigation make it more likely that citizens or NGOs win their cases? To answer these questions, the study analysed 49 court decisions from 2015 to 2022, with additional cases up to May 2024. It combined legal content analysis with statistical methods to identify patterns across countries. The findings show that many courts acknowledge the urgency of climate change, but fewer actually use climate science when deciding what governments should do. Nearly half of the decisions did not mention science about the required mitigation levels and trajectories. When they did, judges rarely explained how they dealt with its complexity or uncertainty. In many cases, courts accepted the evidence but concluded it wasn’t their role to tell the elected branches of government (the legislature and the executive) what to do, especially when laws did not clearly require stronger mitigation action. The study also found signs that there may be significant differences between groups of countries. In Europe, courts were more likely to refer to climate science. However, these references did not increase the chances of a favourable decision for those who brought claims against their government. In the United States and Canada, many cases were dismissed early due to various technical legal reasons, including concerns about overstepping judicial power, and never got to the stage of discussing scientific evidence. However, in the less frequent cases where courts did consider the claims on their merits in the U.S., such as Held v. State, judges often relied on science to support their decisions. The research suggests that even though courts in various parts of the world often acknowledge that climate change is urgent, judges frequently hesitate to translate scientific findings into legal orders to mitigate emissions because they worry about going beyond their role and dictating steps to the political branches. To address this, the thesis recommends greater cooperation among courts, legislators, policymakers, and experts in formulating climate plans, as well as using expert panels, holding public hearings, and developing clear guidelines to evaluate the reliability and relevance of scientific input. It also calls for more research in regions that are often overlooked, particularly in the Global South, where some courts have shown greater willingness to engage with climate science in meaningful ways. ___ Klimaatverandering is een van de meest urgente uitdagingen van deze tijd. Overheden wereldwijd worden aangeklaagd door burgers en maatschappelijke organisaties, omdat zij volgens hen onvoldoende doen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. In veel van deze rechtszaken baseren eisers zich op klimaatwetenschap, zoals rapporten van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), om aan te tonen welke mitigatiemaatregelen nodig zijn. Dit onderzoek gaat na hoe rechters in 14 landen wetenschappelijke informatie over broeikasgasreductie hebben gebruikt, begrepen of genegeerd in klimaatzaken waarin het mitigatiebeleid wordt aangevochten. Het stelt de volgende vragen: Baseren rechters hun beslissingen op deze wetenschap? Welke methoden gebruiken ze om complex bewijs te beoordelen? En leidt het verwijzen naar klimaatwetenschap ertoe dat burgers of ngo’s vaker hun zaak winnen? Om deze vragen te beantwoorden zijn 49 rechterlijke uitspraken uit de periode 2015 tot 2022 geanalyseerd, met aanvullende zaken tot mei 2024. De studie combineerde juridische inhoudsanalyse met statistische methoden om patronen tussen landen te identificeren. De resultaten laten zien dat veel rechtbanken de urgentie van klimaatverandering erkennen, maar dat minder rechters de klimaatwetenschap daadwerkelijk gebruiken om te bepalen wat overheden moeten doen. In bijna de helft van de uitspraken werd niets gezegd over noodzakelijke reductieniveaus of emissietrajecten. En als zulke gegevens wel werden genoemd, legden rechters zelden uit hoe ze omgingen met de complexiteit of onzekerheid ervan. In veel gevallen accepteerden rechtbanken de gepresenteerde wetenschap, maar vonden ze dat het niet hun rol was om de wetgevende of uitvoerende macht te vertellen wat ze moeten doen, zeker niet als de wet geen duidelijke verplichtingen oplegt tot strengere klimaatmaatregelen. De studie laat ook zien dat er mogelijk verschillen zijn tussen groepen landen. In Europa verwezen rechters vaker naar klimaatwetenschap, maar dat leidde niet automatisch tot meer uitspraken in het voordeel van de eisers. In de Verenigde Staten en Canada werden veel zaken in een vroeg stadium afgewezen, vaak vanwege juridische bezwaren, zoals zorgen over een te grote rol van rechters. Daardoor kwam het vaak niet tot een inhoudelijke beoordeling van het wetenschappelijk bewijs. In de zeldzamere gevallen waarin Amerikaanse rechters de zaak wél inhoudelijk behandelden, zoals in de zaak Held v. State, werd het oordeel vaak gebaseerd op wetenschappelijke informatie. Hoewel rechtbanken in veel delen van de wereld erkennen dat klimaatverandering dringend is, zijn rechters vaak terughoudend om wetenschappelijke bevindingen om te zetten in bindende wettelijke verplichtingen. Ze maken zich zorgen dat ze daarmee hun rol overschrijden en politieke beslissingen beïnvloeden. Het proefschrift beveelt aan om de samenwerking tussen rechters, wetgevers, beleidsmakers en deskundigen te versterken bij het opstellen van klimaatplannen. Ook wordt voorgesteld om vaker gebruik te maken van deskundigenpanels, openbare hoorzittingen te organiseren en duidelijke richtlijnen te ontwikkelen voor het beoordelen van de betrouwbaarheid en relevantie van klimaatwetenschappelijke informatie. Tot slot roept het onderzoek op tot meer aandacht voor regio’s die vaak onderbelicht blijven, vooral in het mondiale Zuiden, waar sommige rechtbanken juist bereid lijken om klimaatwetenschap op een betekenisvolle manier te betrekken bij hun oordeel.
Description
Date
2025
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
De Studio Canon Tilburg University
Research Projects
Organizational Units
Journal Issue
Keywords
SDG 13 - Climate Action
Citation
de Augustinis, J 2025, 'Courts, science and climate justice : Examining the role of GHG reduction data in systemic mitigation climate cases', Doctor of Philosophy, Tilburg University. https://doi.org/10.26116/tls.43767706